معنی شعر صفحه ۱۰کتاب

به نام خداوندی که به ما زندگی بخشید و قدرت سخن گفتن داد. خدایی که همیشه با ما است و یاری رسان و بخشنده و توبه‌پذیر است نسان‌ها و پرنده و مورچه و مگس و همه چیز تحت فرمان او است. به یکی خوشبختی می‌دهد و دیگری را از خوشبختی کنار می‌گذارد برای حضرت ابراهیم آتش را به گستان تبدیل کرد و افرادی را در آب نیل غرق کرد در نزد او تمام بزرگان کوچک و ناتوان هستند. تمام جهان موافق خدا بودن او است و دنیا از یافتن ذات او ناتوان مانده است انسان جلال و شکوهی بالاتر از شکوه خداوند پیدا نکرد و چشم‌ها انتهای زیبایی او را پیدا نکرد. اگر در درون خود تامل کنی و نگاهی به دل خود بیندازی، دلت پر از نور و صفا خواهد شد ای سعدی، محال است کسی خوشبختی را از راهی غیر از راه پیامبر اکرم پیدا کند (لغت) حکیم:دانا دستگیر: یاری کننده پوزش‌پذیر: بخشنده و پذیرنده عذر مور: مورچه خلیل: دوست صادق - لقب حضرت ابراهیم متفق: هماهنگ کنه: حقیقت و باطن تأمل: فکر کردن

بفرمایید